เหอ เจ้า จีน

เห 斜 [xié] 偏 [piān] 歪 [wāi]
หอ 楼阁 [lóu gé] 厅堂 [tīng táng] 房舍 [fáng shè]
เจ้า 帝王 [dì wáng] ; 领袖 [lǐng xiǜ] ; 神 [shén] ; 阿 [ā] （长辈对晚辈或小孩的称呼 [zhǎng bèi duì wǎn bèi huò xiǎo hái de chēng hū] ) ; 主人 [zhǔ rén] ; 你 [nǐ] 他 [tā] 她
จ้า 大声 [dà shēng] ; （光线 [guāng xiàn] ）强烈 qiáng liè; （颜色 [yán sè] ）粗俗 [cū sú] 刺眼 glaring cì yǎn
เจิ้งเหอ 郑和
เหอ เจียจิ้ง 何家劲
เหอ เสี่ยงเจี้ยน 何享健
เจ้า เหวินจั๋ว 赵文卓
เจ้า เหวินซวน 赵文瑄
พระเจ้าเหอตันเจี่ย 河亶甲
กลิ่นหอมของเหล้า 花束花簇
ก้งเหอ 共和 (西周)
ซันเหอ 三合会
เซียว เหอ 萧何